Guillaume Dufay |
Bəstəkarlar

Guillaume Dufay |

William Dufay

Dəğum tarixi
05.08.1397
Ölüm günü
27.11.1474
Peşə
bəstələmək
ölkə
Hollandiya

Guillaume Dufay |

Franko-Flaman bəstəkarı, Hollandiya polifonik məktəbinin yaradıcılarından biri (bax. holland məktəbi). O, Kembraydakı kafedralda metrisdə (kilsə məktəbində) tərbiyə almış, oğlanların ümidində oxuyurdu; P. de Loqueville və H. Grenon ilə bəstəkarlıq öyrənmişdir. İlk bəstələr (motet, ballada) Dufayın Pesarodakı Malatesta da Rimini sarayında olarkən (1420-26) yazılmışdır. 1428-37-ci illərdə Romada papalıq xorunda müğənni olmuş, İtaliyanın bir çox şəhərlərində (Roma, Turin, Boloniya, Florensiya və s.), Fransada, Savoya hersoqluğunda olmuşdur. Müqəddəs əmrlər alaraq Savoy hersoqunun sarayında yaşayırdı (1437-44). Dövri olaraq Kembray'a qayıdırdı; 1445-ci ildən sonra o, daimi olaraq orada yaşamış, kafedralın bütün musiqi fəaliyyətlərinə nəzarət etmişdir.

Dufay Hollandiya polifoniyasının əsas janrını - 4 səsli kütləni inkişaf etdirdi. Tenor hissədə yer alan və kütlənin bütün hissələrini birləşdirən Cantus firması onun tərəfindən çox vaxt xalq və ya dünyəvi mahnılardan götürülür (“Onun balaca üzü solğundu” – “Se la face au pale”, təq. 1450). 1450-60-cı illər – Dufay yaradıcılığının zirvəsi, böyük siklik əsərlərin – kütlələrin yarandığı dövr. 9 tam kütlə məlumdur, o cümlədən kütlələrin ayrı-ayrı hissələri, motetlər (mənəvi və dünyəvi, təntənəli, motets-mahnılar), vokal dünyəvi polifonik kompozisiyalar – fransız şansonu, italyan mahnıları və s.

Düfayin musiqisində akkord anbarı cizgi çəkilir, tonik-dominant münasibətlər yaranır, melodik xətlər aydınlaşır; yuxarı melodik səsin xüsusi relyefi xalq musiqisinə yaxın təqlid, kanonik üsulların tətbiqi ilə birləşdirilir.

İngilis, fransız, italyan musiqisinin bir çox nailiyyətlərini özündə cəmləşdirən Dufay sənəti Avropada tanındı və Hollandiya polifonik məktəbinin sonrakı inkişafına (Josquin Despresə qədər) böyük təsir göstərdi. Oksforddakı Bodleian Kitabxanasında Dufayın 52 italyan pyesinin əlyazmaları var, onlardan 19 3-4 səsli şansonları C. Steiner Sat. Dufay və onun müasirləri (1899).

Dufay həm də notaların islahatçısı kimi tanınır (o, əvvəllər istifadə edilən qara notlar əvəzinə ağ başlı notlar təqdim edir). Dufayın ayrı-ayrı əsərləri G. Besseler tərəfindən orta əsr musiqisinə dair əsərlərində nəşr edilmiş, həmçinin “Denkmaler der Tonkunst in Österreich” (VII, XI, XIX, XXVII, XXXI) seriyasına daxil edilmişdir.

Cavab yaz